Είναι αυτός που κάνει την Ομοιοπαθητική επάξια να λέγεται Ολιστική Ιατρική. Ο νόμος αυτός λέει ότι θα πρέπει πάντα και θεωρητικά και διαγνωστικά και θεραπευτικά, να βλέπουμε τον Άνθρωπο σαν όλον, σαν σύνολο: υλικό, αιθερικό, ψυχικό και πνευματικό.
Άρα, οποιαδήποτε διάγνωση δεν προκύπτει από την εξέταση του ψυχοσωματικού συνόλου, δεν είναι σωστή.
Το λέω αυτό γιατί υπάρχουν ομοιοπαθητικοί γιατροί που συνταγογραφούν με βάση το σύμπτωμα. Πχ. έχεις βήχα και θα πάρεις αυτό το ομοιοπαθητικό που ταιριάζει στο βήχα. Αυτό είναι λάθος. Ή έχεις πνευμονία και θα πάρεις αυτό το φάρμακο για την πνευμονία. Επίσης είναι λάθος αυτό.
Θα πρέπει το φάρμακο να ταιριάζει όχι μόνο στα ιδιαίτερα συμπτώματα, όχι μόνο στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της νόσου, αλλά και στα ιδιαίτερα ψυχικά χαρακτηριστικά του ατόμου (είτε αυτό βρίσκεται σε κατάσταση ασθένειας, είτε σε κατάσταση υγείας).
Από αυτόν πήρε και η ομοιοπαθητική το όνομά της.
Μας λέει ότι πρέπει κάθε φορά να δίνουμε σε έναν ασθενή το φάρμακο εκείνο που είναι όμοιο με την εκάστοτε ιδιοσυγκρασία του.
Κάθε άτομο κινείται στη διάρκεια της ζωής του σε μερικές βασικές ιδιοσυγκρασίες, ανάλογα με τη φάση και τις συνθήκες της ζωής του. Σε μια οποιαδήποτε όμως συγκεκριμένη χρονική στιγμή, επικρατεί μόνο μία ιδιοσυγκρασία. Και αυτή είναι η μία όμοια και μοναδική για τη συγκεκριμένη φάση. Και μόνο αυτήν πρέπει να χορηγήσουμε.
Δηλαδή, η θεραπεία μας πρέπει να εξατομικεύεται καθε φορά ανάλογα με τον ασθενή.
Επομένως, είναι λάθος αντί να δίνουμε κάθε φορά το ένα και μοναδικό ομοιοπαθητικό φάρμακο, να δίνουμε περισσότερα αναμεμειγμένα, σαν σύνθετο μείγμα.
Στην πορεία, βέβαια, της θεραπείας το άτομο μπορεί να χρειαστεί κάποιο άλλο ή άλλα ιδιοσυγκρασιακά φάρμακα, ανάλογα με τις αλλαγέςτης ιδιοσυγρασίας του.
Ότι μπορεί σε ασθενείς με την ίδια νόσο, να δώσουμε πολύ διαφορετικά ομοιοπαθητικά φάρμακα. Και βάσει των ίδιων αρχών, σε έναν ασθενή με πέντε διαφορετικές παθήσεις, θα δώσουμε ΜΟΝΟ ΕΝΑ ομοιοπαθητικό φάρμακο. Αυτό που είναι όμοιο με τη μία και μοναδική στη συγκεκριμένη στιγμή ιδιοσυγκρασία του.
Όπως παντού, έτσι και στην Ομοιοπαθητική, το πρόβλημα δεν είναι η πλάνη , αλλά οι πλανεμένοι άνθρωποι. Ας βιώσουμε εμείς οι ομοιοπαθητικοί γιατροί τους Νόμους της επιστήμης μας και όλα θα πάνε καλά.
Η μοντέρνα Ιατρική ελέγχει τα συμπτώματα. Η Ομοιοπαθητική "ευγνωμονεί" τα συμπτώματα, γιατί είναι τα κλειδιά για το σωστό ομοιοπαθητικό φάρμακο, που θα ξεριζώσει την ασθένεια.
Δυστυχώς δεν υπάρχει 1 απάντηση. Κάθε πάθηση απαιτεί διαφορετική αντιμετώπιση. Το ίδιο & κάθε ασθενής. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να απευθυνθείτε στον Ομοιοπαθητικό σας.
Ναι. Αφού πρώτα έχεις πλύνει το σώμα σου με ζεστό νερό , γύρνα το νερό στο παγωμένο . Φρόντισε να τελειώνεις το λουτρό σου με αυτή την πάγια τακτική. Θα σου τονώσει το νευρικό σύστημα και το ανοσοποιητικό . Η εναλλαγή ζεστού -κρύου νερού πρέπει να διαρκεί το πολύ 5 λεπτά και πάντα σε αναλογία χρόνου 4:1 ( ζεστό -κρύο ) .