Τίποτα δεν φαίνεται να εξελίσσεται θετικά. Το παρελθόν στοιχειώνει το παρόν. Το άτομο ανασύρει από τη μνήμη μόνο τις άσχημες εμπειρίες, τα λάθη του και τις αποτυχίες του. Το παρόν δεν φαίνεται να έχει νόημα ακόμη και αν “όλα πάνε καλά”. Μπορεί να μην υπάρχουν οικονομικά προβλήματα, η επιβίωση να είναι εξασφαλισμένη, οι καθημερινές ανάγκες καλυμμένες. Μπορεί ακόμη το άτομο να περιβάλλεται από αγαπημένα πρόσωπα και η καρριέρα του να είναι πετυχημένη. Αλλά τίποτα από όλα αυτά τα θετικά δεν μετρούν.
Σε πιο προχωρημένες καταστάσεις αρχίζει η αδιαφορία για τη δουλειά, η αδιαφορία ακόμη και για τους αγαπημένους οικείους και φίλους, το κλείσιμο στο σπίτι, η κρεββατοφιλία, η ανορεξία, η αποχή από κάθε δραστηριότητα. Το άτομο κλείνεται στον εαυτό του. Τα θεωρεί όλα μάταια. Κάποια στιγμή αρχίζουν οι σκέψεις αυτοκτονίας. Ακολουθούν οι τάσεις αυτοκτονίας και τελικά οι απόπειρες αυτοκτονίας.
Εάν το καταθλιπτικό άτομο καταφύγει σε ιατρική βοήθεια συνήθως θα ακολουθηθεί μια αγωγή με αντικαταθλιπτικά φάρμακα. Σε πιο απλές περιπτώσεις όπως αυτές των ψυχολογικών προβλημάτων και του άγχους χορηγούνται συνήθως αγχολυτικά και ηρεμιστικά φάρμακα.
Πού όμως δρουν αυτά τα φάρμακα; Προφανώς στο Νευρικό Σύστημα και ειδικά στον εγκέφαλο. Ποιος είναι ο μηχανισμός δράσης τους; Τροποποιούν την ηλεκτρική και χημική λειτουργία του εγκεφάλου. Έχουν παρενέργειες αυτά τα φάρμακα; Έχουν και μάλιστα πάρα πολλές και σοβαρές. Θεραπεύουν αποτελεσματικά; Σε ορισμένες περιπτώσεις ναι. Αλλά σε πολλές περιπτώσεις ενώ έχουμε μια σημαντική ανακούφιση του ατόμου δεν έχουμε οριστική θεραπεία. Το άτομο υποτροπιάζει μετά από λίγο με την παραμικρή στεναχώρια και συχνά αποκτά μια ψυχική και σωματική εξάρτηση από τα φάρμακα.
Η Ομοιοπαθητική Ιατρική υποστηρίζει ότι αυτή η αναποτελεσματικότητα οφείλεται στην υλιστική άποψη που έχουμε για τον άνθρωπο.
Ο Άνθρωπος δεν είναι μόνο σώμα και η ψυχολογία του δεν έχει να κάνει μόνο με τη δραστηριότητα του υλικού οργάνου που λέγεται εγκέφαλος. Ο Άνθρωπος είναι μια ψυχο-σωματική ολότητα. Δεν είναι άψυχο κομπιούτερ ο Άνθρωπος. Ούτε και μηχανή. Αποτελείται αναμφισβήτητα και από μη υλική οντότητα όπως υποστηρίζουν άλλωστε όλες οι θρησκείες και ένα μεγάλο μέρος των φιλοσοφικών σχολών. Αυτή η άϋλη ψυχική οντότητα επιτελεί άϋλες ψυχικές λειτουργίες όπως η σκέψη, η κρίση, η λογική, η φαντασία και τα συναισθήματα.
Κανένα υλικό χημικό φάρμακο δεν μπορεί να δράσει ουσιαστικά σε ένα ανώτερο άϋλο, ενεργειακό επίπεδο. Μόνο τα ενεργειακά φάρμακα όπως τα ομοιοπαθητικά που δρουν στη Ζωϊκή Ενέργεια ή ο Βελονισμός μπορούν να δράσουν σε ενεργειακό, άυλο επίπεδο. Και αυτή τους η θεραπευτική δράση σταδιακά θα κατέβει και στο επίπεδο το υλικό του εγκεφάλου χωρίς όμως παρενέργειες, χωρίς καταστολή και χωρίς εθισμό.
Η θεραπευτική μας δράση για να είναι ορθή και ριζική θα πρέπει να βασίζεται στη γνώση των διαφόρων επιπέδων του ανθρώπινου όντος. Στο ανατομικό επίπεδο δρας με μηχανικά ανατομικά μέσα. Ένα κάταγμα π.χ θα το θεραπεύσεις με μηχανική ανάταξη και γυψονάρθηκα. Στο βιοχημικό επίπεδο δρας με βιοχημικά φάρμακα. Έχεις π.χ έλλειψη ινσουλίνης ή ορμόνης του θυροειδούς ή βιταμινών τότε δίνεις ινσουλίνη, θυροξίνη και βιταμίνες. Στο ενεργειακό επίπεδο θα πρέπει να δώσεις ενεργειακά φάρμακα. Δεν μπορείς να δώσεις χημικά κατασταλτικά φάρμακα για τον εγκέφαλο. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα θα δώσουν την απαραίτητη ενέργεια που χρειάζεται για να λειτουργήσουν καλά οι ψυχικές λειτουργίες.
Πράγματι τα καταθλιπτικά άτομα συνήθως μετά από μία έως τρεις βδομάδες ή ακόμη και από τις πρώτες μέρες της ομοιοπαθητικής θεραπείας αρχίζουν να βλέπουν τα πράγματα “με άλλο μάτι”. Επειδή οι “μπαταρίες”, ας το πούμε έτσι απλά, του οργανισμού τους έχουν “φορτιστεί”, γίνονται πιο αισιόδοξα, πιο ισορροπημένα, πιο λειτουργικά. Η όρεξη για τη ζωή επιστρέφει. Η μελαγχολία σταδιακά εξαφανίζεται. Η λογική και η κρίση λειτουργούν και ξεκαθαρίζουν το πεδίο της ανθρώπινης σκέψης. Τα συναισθήματα της χαράς, της ευγνωμοσύνης και της αισιοδοξίας επανέρχονται. Το άτομο εντάσσεται ξανά στον οικογενειακό, επαγγελματικό και γενικότερο κοινωνικό του περίγυρο με νέες δυνάμεις και σχέδια.
Η φύση έχει κάνει και πάλι το θαύμα της. Με φυσικό τρόπο. Με την κατανόηση από τον άνθρωπο των νόμων και της πανσοφίας της. Είναι πανάκεια η Ομοιοπαθητική Ιατρική; Όχι. Έχει και αυτή, όπως και κάθε θεραπευτικό σύστημα, τα όρια της. Έρχεται η Ομοιοπαθητική να διώξει όλες τις άλλες μεθόδους θεραπείας και να ρίξει στην πυρά ως άχρηστες όλες τις άλλες μεθόδους ή φάρμακα; Ασφαλώς όχι. Έρχεται να προσθέσει τα δικά της φυσικά και ταυτόχρονα ισχυρά θεραπευτικά όπλα στη μάχη κατά της ψυχικής και σωματικής ασθένειας.
Η μοντέρνα Ιατρική ελέγχει τα συμπτώματα. Η Ομοιοπαθητική "ευγνωμονεί" τα συμπτώματα, γιατί είναι τα κλειδιά για το σωστό ομοιοπαθητικό φάρμακο, που θα ξεριζώσει την ασθένεια.
Δυστυχώς δεν υπάρχει 1 απάντηση. Κάθε πάθηση απαιτεί διαφορετική αντιμετώπιση. Το ίδιο & κάθε ασθενής. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να απευθυνθείτε στον Ομοιοπαθητικό σας.
Ναι. Αφού πρώτα έχεις πλύνει το σώμα σου με ζεστό νερό , γύρνα το νερό στο παγωμένο . Φρόντισε να τελειώνεις το λουτρό σου με αυτή την πάγια τακτική. Θα σου τονώσει το νευρικό σύστημα και το ανοσοποιητικό . Η εναλλαγή ζεστού -κρύου νερού πρέπει να διαρκεί το πολύ 5 λεπτά και πάντα σε αναλογία χρόνου 4:1 ( ζεστό -κρύο ) .